Acımı kilitledim rahminin serin derinine
Bence biliyorsun, dolmaz artık kara – dolu fincan
Kara dul acıtmaz, Madrid’de kendini asan Rönesans’ı…
Fal, kahve ve karanlığın aklıdır
Oradan bakılır, oradan görülür
Zaman yok, tarih var
Kumaş yok, ten var
Üç vakte kadar tüm yüzler aynalara kırılır…
Kal
Bu, soytarının krala biricik ricasıdır
Tüm ülke can ağlarken
Tabut, tahtanın penaltısıdır…
Bence biliyorsun bu basınç bu kalbe az
Sivrisinek kan emer
Kaybolmuş Bataklıklar
Ben seni emerim
Bu dinde Tanrı yasaklanmaz…
Yollarda uyumayın sakın
Sevgili, bazen sadece yollardır.
Bence biliyorsun
Bu son sigaramız…
Yanmıyor
Ve
Bitecek…
